bazen ansızın bir kıvılcım, bir pırıltı bekliyorum. hani öyle bir an gelsin ki ben pat diye çözeyim dünyayı, şunu bunu. sabırsızlığıma yoruyorum tabi böyle durumları ama,
ben öyle sabırsız biri değilimdir özümde.
bazen bir "iç sesim" olsaydı diyorum. sıkıştığımda içerden versin talimatı "haklısın" diyeyim, harfiyen yapayım vs.. bu tip bir durumu da genellikle neye yoracağımı bilemiyorum.
ancak genelde böyle sapık kararsızlıklarım da olmuyor tabi ki.
bazen, "koy götüne" diyesim geliyor. diyorum da.
çok da güzel oluyor. merak etmiyorum.
zira bir gün bir bakmışım çözmüşüm dünyayı. iç sese falan gerek kalmamış (halihazır da dışardan pek çok ses yardımcı oluyor, sağolsun hepsi.) hatta bir gün, belki de gerçekten...
koyarım götüne.
hiç beli olmaz.
0 yorum:
Yorum Gönder
yorum yaparken kimseyi kırmamanızı, yorumlarınızı hukukî çerçeve içerisinde (taşırmadan) yapmanızı istemek zorundayım. şu an baskı altındayım ve silah zoruyla bunları yazıyorum.